Myanmar political prisoners still fighting for their rights behind bars

AmnestyInternational

Burma Behind Bars

AP သတင္းဌာနမွ ေဖၚျပခဲ့ေသာ လူထုေခါင္းေဆာင္အေၾကာင္း

အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဴပ္ ႏွင့္ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ တို႔ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး

(မဇိၩမ) မွ ျပန္လည္ကူးယူ တင္ျပပါသည္။

လူထုေခါင္းေဆာင္ ေရႊတိဂံုဘုရားသြားဖူးေမွ်ာ္ခဲ့သည့္ မွတ္တမ္း

(မဇိၩမ) မွ ျပန္လည္ကူးယူ တင္ျပပါသည္။

(NTDTV) မွ ျပန္လည္ကူးယူ တင္ျပပါသည္။

ေတာင္ဒဂံုက HIV ေဝဒနာသည္ ေစာင့္ေရွာက္မႈေဂဟာ (မဇိၩမ)

အေမေဒၚစု (လားရႈိးသိန္းေအာင္)

လူထုေခါင္းေဆာင္ကို နာမည္ေက်ာ္ ေတးဂီတအဖဲြ႕မ်ား ႏွင့္ အဆိုေတာ္မ်ားမွ ဂုဏ္ျပဳသီဆိုခဲ့မႈမ်ား

မွတ္တမ္းမ်ားအျဖစ္ အမွတ္တရ ျပန္လည္တင္ဆက္ထားပါသည္။

U2 - Walk On

မွတ္တမ္းမ်ားအျဖစ္ အမွတ္တရ ျပန္လည္တင္ဆက္ထားပါသည္။

သစၥာဝါဒီ (ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ အဖဲြ႕ခ်ဴပ္ဝင္မ်ား)

အမွတ္တရ အျဖစ္ ျပန္လည္ကူးယူတင္ဆက္ထားပါသည္။

ေမတၱာ အရင္းခံပါပဲ ....

ၾကည္ေဝ Monday, 22 November 2010 19:41 ေဆာင္းပါး

(ဧရာဝတီ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမွ ျပန္လည္ကူးယူ ေဖၚျပပါသည္။)

အသားလတ္လတ္၊ ကိုယ္ဟန္သြယ္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ျဖင့္ အသက္၈၀ အရြယ္ အေမႏု က သူ႔ကို ေရႊေတြေငြေတြ ပံုေပးပါေစ၊ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္(NLD)ရံုးခ်ဳပ္ အေဆာက္အအုံကိုေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနလိုေသးသေရြ႕ ငွားျခင္း၊ ေရာင္းျခင္း ျပဳလုပ္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာျပသည္။

“ဒီေနရာကို ေစ်းေကာင္းေပးၿပီး လာ၀ယ္ၾကတယ္၊ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီးေတာ့လည္း လာေျပာၾကတာ ရွိတယ္၊ အေမ မေရာင္းဘူး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနလိုသေရြ႕ေနပါေစဆိုတဲ့ သြားေလသူရဲ႕စကားလည္း ရွိတယ္၊ အေမကလည္း ကိုယ္တတ္ႏိုင္တာေလ၊ ကူညီအားေပးခ်င္တယ္”ဟု NLD ရံုးေနရာပိုင္ရွင္ျဖစ္ေသာ အေမႏုက မႈန္သီသီ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ၿပီး ျဖည္းျဖည္းျခင္း ေျပာသည္။

အေမနု၏ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဦးထြန္းႀကိဳင္က သူပိုင္ဆုိင္ေသာ အေဆာက္အအုံအား NLD ရံုးခ်ဳပ္ အျဖစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ပိုင္း ကတည္းက စတင္ငွားရမ္းေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

NLD ရံုးကို စတင္တည္ေထာင္စဥ္က ရံုးခ်ဳပ္ေနရာမွာ ေရႊဂံုတုိင္တြင္မဟုတ္ဘဲ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းရွိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၿခံ ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္း ၿခံ၀န္းတခုတည္းတြင္ စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၾကသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ၁၉၈၉ ခုႏွစ္အတြင္းမွာပင္ ထိုၿခံရွင္အား စစ္အစိုးရက ဖိအားေပးေသာေၾကာင့္ ၿခံရွင္မွာ ဆက္မငွားရဲေတာ့သည့္ အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ ရံုးခန္းဖြင့္ရန္ ရွာေဖြခဲ့ရေၾကာင္း၊ ထိုကာလမွာပင္ ဦးထြန္းႀကိဳင္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကသာ သူ႔အိမ္ကို လိုခ်င္တယ္ဟု ေျပာလွ်င္ ငွားေပးပါမည္ဟု ေျပာခဲ့သည့္အတြက္ NLD ရံုးခ်ဳပ္မွာ လက္ရွိ ရံုးခ်ဳပ္ေနရာ ေရႊဂံုတိုင္ တြင္ ေျပာင္းလဲဖြင့္လွစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

ဦးထြန္းႀကိဳင္ တိမ္းပါးသြားသည့္အခါမွာလည္း အေမႏုက ထိုကတိကို ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းခဲ့ၿပီး ဦးထြန္းႀကိဳင္၏ ဇနီးအေမႏုႏွင့္ သမီး အေမေခ်ာကလည္း ေဒၚေအာင္းဆန္းစုၾကည္က ေနခ်င္ေသးသေရြ႕ေတာ့ သူတို႔ဘက္မွ ကတိကို ပ်က္ေစမွာ မဟုတ္ ေၾကာင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ကူညီအားေပးျခင္းမွာ တိုင္းျပည္ကို ကူညီအားေပးျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု လက္ခံထားေၾကာင္း အေမေခ်ာက သူ႔သေဘာထားကို ေျပာျပသည္။

“အေဖ့ဆႏၵက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေနလိုသေရြ႕ ဘယ္ေတာ့မွ မဖယ္ခိုင္းပါနဲ႔တဲ့၊ ၿပီးေတာ့ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္မွလည္း ဒီကတိကို မပ်က္ပါေစနဲ႔လို႔ တဖြဖြ မွာခဲ့တာပဲ၊ ႀကီးႀကီးလည္း ကတိေပးခဲ့တယ္၊ တည္ေစရမယ္ စိတ္ခ်ပါလို႔”ဟု အေမေခ်ာ က ဆိုသည္။ အေမေခ်ာက ဖခင္၏ စကားကိုနားေထာင္ၿပီး ဖခင္ကတိစကားကိုၿမဲရန္ ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။

ေသးေသးသြယ္သြယ္ ဖ်ပ္ဖ်ပ္လတ္လတ္ႏွင့္ အသက္ ၆၀ အရြယ္ အေမေခ်ာကို စစ္အစိုးရက NLD အား ရံုးခန္း ငွားေပးသည့္ အတြက္ဟုဆုိကာ ဒီပဲယင္းအၾကမ္းဖက္မႈအၿပီး ဖမ္းဆီးကာ စစ္ေဆးေမးျမန္းခဲ့ၿပီး လြန္ခဲ့ ေသာ ၂ ႏွစ္ခန္႔ကလည္း NLD ရံုးကို မငွားေတာ့ရန္ ဖိအားေပးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

“ႀကီးႀကီးကလည္း ေျပာလိုက္တာေပါ့၊ ဒီရံုးကို စငွားခဲ့တာ အေဖက ငွားခဲ့တယ္၊ အေဖက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ငွားခဲ့ စာခ်ုုဳပ္ ခဲ့ၾကတယ္ဆုိေတာ့ ဒီစာခ်ဳပ္ကို က်မတို႔ဘက္ကေတာ့ ဖ်က္လို႔မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔။ အေဖက ဖ်က္ဆိုမွပဲ ဖ်က္ႏိုင္ေတာ့မယ္လို႔ ေျပာ လိုက္တာပဲ”ဟု အေမေခ်ာက ေျပာသည္။

အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ အေမႏုႏွင့္ အသက္ ၆၀ ၀န္းက်င္အရြယ္ အေမေခ်ာတို႔အား အာဏာပိုင္မ်ားက မည္ကဲ့သို႔ ဖိအားေပးေစကာမူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရံုးခန္းဖြင့္ႏိုင္ေရးအတြက္ ဆက္လက္ငွားရမ္းေပးေနဦးမွာပဲ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထိုကဲ့သုိ႔ ငွားရမ္း ေပးေနျခင္းမွာ ဖခင္၏ ဆႏၵျဖစ္သကဲ့သို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း အားေပးကူညီလိုသည့္ စိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း အေမေခ်ာက ေျပာဆိုသည္။

“အစ္မက ဒီအိမ္ရွင္ေတြရဲ႕ ေက်းဇူးကိုအၿမဲ အသိအမွတ္ျပဳထားတယ္၊ ဒီေနရာက ေစ်းသိပ္ေကာင္းပါတယ္၊ အေမေခ်ာတို႔က သူတုိ ႔ပိုင္တာေလးေတြကို ဖဲ့ဖဲ့ေရာင္းေနေပမယ့္ ဒီေနရာေလးကိုေတာ့ မေရာင္းရွာဘူး၊ ၿပီးေတာ့သူတို႔ကို နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေျခာက္လွန္႔ ေျပာ ဆုိရင္လည္း အေမေခ်ာတို႔က တင္းခံၿပီးေနတာပဲ”ဟု NLD ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႕၀င္တဦး က ေျပာျပသည္။

ရံုးခန္းပိုင္ရွင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ အေမႏုႏွင့္ အေမေခ်ာအား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လြတ္ေျမာက္ၿပီး မၾကာခင္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔မွာပင္ သြားေရာက္ ဂါရ၀ ျပဳခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အခုလို အျပင္မွာ ျမင္ေနရရင္ကို အေမတို႔က ေက်နပ္၀မ္းသာေနတာပါ၊ အေမတို႔ဘက္ကေတာ့ လုပ္ ေပး ႏိုင္တာ မွန္သမွ် လုပ္ေပးဖို႔ပါပဲ”ဟု အေမေခ်ာက ဆိုသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို တတ္ႏိုင္သေရြ႕ ကူညီပံ႔ပိုးရန္ ၾကိဳစားေနသူမ်ားထဲတြင္ အေမႏုတို႔၊ အေမေခ်ာတို႔ ကဲ့သုိ႔ ျပည္သူမ်ားလည္း ပါ၀င္လ်က္ရွိသကဲ့သို႔ ေဒၚလွၾကည္ ကဲ့သို႔ေသာ အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ အမယ္အုိႀကီးလည္း ပါ၀င္သည္ကို ေတြ႕ျမင္ရသည္။

“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ ေနေတာ့ ေန႔တိုင္း ေထာင္ေရွ႕ကို သြားၾကည့္တယ္၊ ေမတၱာပို႔ေပးတယ္။ အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္လာေတာ့ အဘြားက သူ႔ကို ေတြ႕ခ်င္၊ အားေပးခ်င္တာ အိပ္မေပ်ာ္ စားမ၀င္ေတာင္ ျဖစ္တယ္”ဟု ေရႊဂံုတိုင္ ရံုးသို႔ေန႔စဥ္ လာေစာင့္ေနခဲ့ေသာ ေဒၚလွၾကည္က ေျပာျပသည္။

ေငြေရာင္ ဆံပင္၊ မ်က္ႏွာအေရးအေၾကာင္း တြဲလ်က္၊ တလွမ္းျခင္းျဖည္းျဖည္းမွ်သာ သြားလာႏိုင္ေတာ့ေသာ ဇရာေထာင္းေနသည့္ အသက္ ၈၀ ေက်ာ္အရြယ္ အမယ္အို ေဒၚလွၾကည္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား လာၾကည့္ၾကသူ ျပည္သူအမ်ားထဲ တိုးေ၀ွ႔ရင္း ရံုးေပါက္၀ အထိ အေရာက္လာကာ ဇြဲႀကီးႀကီးျဖင့္ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။

ႏို၀င္ဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရံုးမွ ထြက္ခါနီး လူအုပ္ထဲမွ ေဒၚလွၾကည္ကို ဖ်ပ္ခနဲ ေတြ႕လိုက္ေသာေၾကာင့္ ေဒၚလွၾကည္အနားအထိ သြားခဲ့ၿပီး “အေမ ေနေကာင္းတယ္ ေနာ္”ဟု လက္ကိုဆြဲကာ တရင္းတႏွီးႏႈတ္ဆက္ခဲ့ေၾကာင္း ေဒၚလွၾကည္ က ေျပာျပသည္။

“အဲလို နႈတ္ဆက္ေတာ့ အေမ့မွာ ၀မ္းသာလြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတာင္ က်တယ္၊ အေမကို သူ မွတ္မိတယ္၊ မေမ့ဘူးေပါ့ေနာ္” ဟု စို႔လာေသာ မ်က္ရည္တုိ႔ကို သုတ္ရင္း ေျပာျပသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၏ မိခင္ႏွင့္ ဟုိစဥ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏိုင္ငံေရးသမား ဘ၀ကတည္းက ခင္မင္သိကၽြမ္းခဲ့ဖူးေၾကာင္း ေဒၚလွၾကည္က ေျပာျပသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာ သခင္ေအာင္ဆန္း ဘ၀ ကတည္းကပင္ ေခၽြတာခဲ့သူ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဘ၀မွာလည္း ေခၽြတာခဲ့ ေၾကာင္း၊ ၿခံထဲရွိ ေရကန္တြင္ ကန္စြန္းရြက္ စိုက္၊ ဖရံုသီးမ်ား စိုက္ကာ ဟင္းလုပ္စားခဲ့သူ ျဖစ္ေၾကာင္း ေဒၚလွၾကည္က ေရွးေဟာင္း ေႏွာင္းျဖစ္တုိ႔ကို ေျပာျပသည္။

“မမၾကည္က အစ ပဲေရပြနဲ႔ ငါးပိရည္ကို ေျမအိုးနဲ႔ခ်က္ၿပီးေတာ့ စားတယ္၊ သူတုိ႔ ဆန္ေကာင္းေတြ၊ ဟင္းေကာင္းေတြ မစားခဲ့ဘူး။ ျပည္သူေတြ စားသလိုပဲ သူတုိ႔ မိသားစုလည္း စားတယ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျဖစ္ေတာ့ေတာင္ ငစိန္ဆန္ပဲ စားခဲ့ၾကတယ္၊ ဟင္းဆုိလည္း ၿခံထဲ က ကန္စြန္းရြက္တုိ႔၊ ကင္းမြန္ရြက္တုိ႔နဲ႔ စားၾကတယ္၊ အေမတို႔ ဒါေတြ အကုန္သိခဲ့ ျမင္ခဲ့ရတယ္၊ အခုလည္း ဒီကေလးက အေမ အေဖ ရဲ႕ ေကာင္းေမြေတြ အကုန္ရခဲ့တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းမေလး သူ႔ကို ေထာက္ခံေပးရမယ္”ဟု ေဒၚလွၾကည္က ေျပာသည္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွ စၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေထာက္ခံအားေပးခဲ့သည့္အတြက္ သူတို႔ မိသားစုပိုင္ လွယမင္းႏွင့္ ျမယမင္း ဆို ေသာ စာပံုႏွိပ္စက္ေတြကို အစိုးရက ခ်ိတ္ပိတ္လိုက္ေၾကာင္း သိရသည္။

“အေမတို႔ လုပ္ငန္းေတြကို ခ်ိတ္ပိတ္လိုက္ၾကတယ္၊ အေမတို႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေထာက္ခံအားေပးေနလို႔တဲ့။ ဒါေပမယ့္ အေမ မေၾကာက္ဘူး၊ ငတ္ခ်င္လည္း ငတ္ေတာ့လို႔ အေမ စိတ္မာတယ္၊ ဒီကေလးကိုေတာ့ အားေပးရမယ္၊ ေထာက္ခံ ရမယ္ေပါ့၊ သူက တုိင္းျပည္ကို ေကာင္းတာ လုပ္တာ ဆုိတာ အေမသိတယ္၊ ယံုတယ္ေလ”ဟု ေဒၚလွၾကည္က ဆိုသည္။

ယခုကဲ့သို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေထာက္ခံအားေပးရန္ ထြက္လာခဲ့၍ အဖမ္းခံခဲ့ရလွ်င္လည္း အိမ္မွာ က်န္ခဲ့ေသာသားကို ေထာင္၀င္စာသာ လာေတြ႕ဟု မွာခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သားျဖစ္သူကလည္း အေမအဖမ္းခံရရင္ က်ေနာ္ ေထာင္၀င္စာ လာေတြ႕မယ္၊ က်ေနာ္ အဖမ္းခံရရင္ အေမလာေတြ႕ေနာ္ဟု ဆိုကာ သားအမိ ႏွစ္ေယာက္၊ တေယာက္တလွည့္စီ NLDရံုးသို႔ လာေနၾကျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အမယ္အုိ ေဒၚလွၾကည္က ေျပာျပသည္။

Burma Democracy Leader reunited with son

SKY NEWS မွ လႊင့္ထုတ္ခဲ့တဲ့ လူထုေခါင္းေဆာင္ လြတ္ေျမာက္မႈသတင္း

လူနာေတြကို အဓမၼလုပ္လာရင္ လံုးဝလက္မခံဘူး

ဧရာဝတီ Tuesday, 23 November 2010 13:50 (အင္တာဗ်ဴး)

မျဖဴျဖဴသင္းသည္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD) လူမႈ အေထာက္အကူျပဳ အဖြဲ႕ဝင္တဦး ျဖစ္ၿပီး လြန္ခဲ့သည့္ ၁၀ ႏွစ္ ဝန္းက်င္မွ စ၍ HIV/ AIDS ေဝဒနာရွင္မ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္ ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ၎ေစာင့္ေရွာက္ထားေသာ ေဝဒနာရွင္ ၈၀ ေက်ာ္တို႔မွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေတာင္ဒဂံုရွိ အိမ္တအိမ္တြင္ ေနထိုင္လ်က္ရွိသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ႏိုဝင္ဘာ ၁၇ ရက္ေန႔က အဆိုပါ လူနာမ်ားထံသို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သြားေရာက္ အားေပးခဲ့ၿပီး ေနာက္တေန႔တြင္ အာဏာ ပိုင္မ်ားက လူနာ ၅၀ ေက်ာ္ကို သာေကတရွိ ေဆးရံုတရံုသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ရန္ ဖိအားေပး ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး ထိုလူနာမ်ား အတြက္ ဧည့္စာရင္း တုိင္ခြင့္မေပးေတာ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ေမး။ ။ မျဖဴျဖဴသင္းတို႔ ေစာင့္ေရွာက္ထားတဲ့ HIV လူနာေတြကို ဖိအားေပး ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခိုင္းတဲ့ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာေတြ ထပ္ထူးျခားပါေသးလဲ။

ေျဖ။ ။ မထူးျခားေသးဘူး။ မထူးျခားဘူး ဆုိတာက ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဥပေဒေၾကာင္းအရ လူနာေတြက ဧည့္စာရင္း တိုင္ၿပီး ေနပုိင္ခြင့္႐ွိတယ္။ ဒါ ႏုိင္ငံသား အခြင့္အေရးျဖစ္တယ္။ ဒါက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေ႐ြႊကုိယ္တုိင္ လက္မွတ္ ေရးထုိးထားတဲ့ ႏုိင္ငံသား အခြင့္အေရးပဲ။ အဲဒီေတာ့ ေနပိုင္ခြင့္ဆုိတာ ႐ွိၿပီးသား ျဖစ္တယ္။ အဲဒါကို က်မတို႔ လူနာ တဦးက ရပ္ကြက္ရံုးကို စာေရးၿပီး သြားတင္ထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္မခံဘူးလုိ႔ ေျပာတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ႏိုဝင္ဘာ ၂၅ ရက္ေန႔အထိ ေနာက္ဆုံးပိတ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အတြက္ ၂၅ မွာ ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာ သိၿပီးမွ သူတို႔ ဆုံးျဖတ္မယ္တဲ့။

ေမး။ ။ အဲဒါဆုိ ၂၅ ရက္ေန႔ အၿပီးေ႐ႊ႕ရမွာလား။

ေျဖ။ ။ ေရႊ႕ေတာ့ မေရႊ႕ေပးဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၿခိမ္းေျခာက္ထားတယ္။ ၂၅ ရက္ေန႔ ေနာက္ပုိင္းဆုိရင္ ဖမ္းဆီး အေရးယူ ခံရႏုိင္တယ္ ဆုိၿပီး ေျပာတယ္။

ေမး။ ။ လူနာေတြကို ေျပာင္းေ႐ႊ႕ဖို႔ ဘယ္လို လာေျပာတာလဲ။

ေျဖ။ ။ ေဆး႐ုံမွာ ေနဖို႔ ထုိင္ဖို႔ လူနာေတြအတြက္ အကုန္စီစဥ္ ေပးထားတယ္ေပါ့၊ အစုိးရပုိင္းက စီစဥ္ထားတာ ႐ွိတယ္ဆိုၿပီး ေျပာတာ။ အဲဒီ သာေကတက ေဆး႐ုံ တ႐ုံလုံးမွာ လူနာ ၆ ေယာက္ပဲ ႐ွိတယ္လုိ႔ ေျပာသံၾကားတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီးေတာ့ ေဆး႐ုံကို ေ႐ႊ႕ကို ေ႐ႊ႕ရမယ္ဆိုၿပီး ေျပာတာေပါ့ေနာ္။ ဒီမွာလည္း ဆက္ေနဖုိ႔ မေပးေတာ့ဘူးလုိ႔ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူနာေတြက မသြားခ်င္ၾကဘူး။ လူနာေတြက ဒီမွာပဲ ေနခ်င္ၾကတယ္။ ဒါကလည္း သူတုိ႔ ေနခ်င္တဲ့ေနရာမွာ ေနပုိင္ခြင့္ ႐ွိၿပီးသားေလ။ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ အကုန္လုံး ေျပာင္းဖို႔ အစီအစဥ္ေတာ့ မ႐ွိေသးဘူးေပါ့ေနာ္။

ေနာက္တခါ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ဒီလုိမထားသင့္ဘူး၊ ဒါဟာ ကူးစက္ ေရာဂါျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး ရပ္ကြက္ထဲက လူေတြကိုလည္း လက္မွတ္လိုက္ထုိးခိုင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရပ္ကြက္ထဲက ျပည္သူလူထုက မနာခံဘူး၊ လက္မွတ္ မထုိးေပးၾကဘူး။

ေမး။ ။ ေျပာင္းေရႊ႕ရမယ့္ ေဆးရံုအေျခအေနကို သြားၾကည့္ေတာ့ေကာ ဘယ္လုိေတြ႔ရလဲ။

ေျဖ။ ။ အဲဒီမွာ လူနာကေတာ့ ၆ ေယာက္ပဲ ႐ွိတာေပါ့ေနာ္။ လူနာေတြကို အသားေပးမယ္ ေျပာတယ္။ တေန႔စာ ဘယ္ေလာက္ေပါ့။ ကုိယ့္ဟာကိုယ္ ခ်က္ျပဳတ္စား ေပါ့ေနာ္။ ေရေတြဘာေတြေတာ့ ဝယ္ေသာက္ရတယ္။ တကယ္က ေပးတဲ့ အသားကလည္း သိပ္မ႐ွိပါဘူး။ ေစတနာ အမွန္နဲ႔ လူနာကုိ ကူညီခ်င္တာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ။ အဲဒါေတြ သိတဲ့ အခါက်ေတာ့ လူနာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မသြားခ်င္ၾကတာ။ သူတုိ႔ မသြားႏုိင္ဘူးပဲ ေျပာၾကတယ္။

ေမး။ ။ အခုလိုမ်ိဳး လာေျပာင္းေရႊ႕ခိုင္းတာ၊ ရပ္ကြက္က လူေတြကို လက္မွတ္ထိုးခိုင္းတာ ဘယ္တုန္းကလဲ။

ေျဖ။ ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လူနာေတြကို လာၾကည့္တာက ၁၇ ရက္ေန႔က၊ သူတုိ႔ ဒီစာကုိ ထုတ္တာက ၁၈ ရက္ေန႔၊ ၁၉ ရက္ေန႔က်ေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာ လက္မွတ္ လာထုိးခုိင္းတယ္။

ေမး။ ။ အရင္တုန္းကေကာ အခုလို လူနာေတြကို ေႏွာင့္ယွက္တာတို႔၊ ေရႊ႕ခုိင္းတာတုိ႔၊ လာၿပီး ၾကည့္ရႈတာမ်ိဳး ႐ွိခဲ့လား၊ ကူးစက္ေရာဂါ ျပန္႔ပြား ႏုိင္တယ္လုိ႔ လာေျပာတာမ်ိဳးေကာ ႐ွိပါသလား။

ေျဖ။ ။ အရင္တုန္းကလည္း လုပ္ခဲ့တာ႐ွိတယ္။ အဲဒါဘာလဲဆုိေတာ့ အိမ္ငွား ေနခဲ့တာဆိုေတာ့ အိမ္႐ွင္ကို ဒီလူနာေတြ ဒီအတိုင္းထားရင္ ဖမ္းမယ္ ဆီးမယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ အဲဒီလို လုပ္တဲ့ အခါက်ေတာ့ အိမ္႐ွင္ေတြ ထြက္ေျပး ရတာမ်ဳိး ႀကံဳဖူးတယ္။ အိမ္႐ွင္က ဒီ လူနာေတြကို ထားခ်င္တယ္။

အဲဒီလို အိမ္႐ွင္ကို ဒုကၡေပးတာမ်ဳိး ရွိလာေတာ့ က်မတုိ႔ပဲ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ ေပးလုိက္ရတယ္။ တခ်ဳိ႕ ေနရာမွာဆုိလည္း အိမ္႐ွင္နဲ႔ စာခ်ဳပ္ ၆ လ ခ်ဳပ္တယ္ဆုိရင္ ၃ လ၊ ၄ လ ေလာက္ ေနၿပီးၿပီဆိုရင္ အတင္း ဖိအားေပးၿပီး ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခုိင္းတယ္။ အိမ္႐ွင္ကေတာ့ ဘယ္ေျပာင္းေစခ်င္မလဲ။ သူတုိ႔ကေစတနာ႐ွိတယ္ေလ။ ထားခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အတင္း ဖိအားေပးတဲ့ အခါမွာက်ေတာ့ သူတုိ႔ဘက္ကလာၿပီး ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ႔ သူတုိ႔က မေျပာင္းေစခ်င္ပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိဒီလုိ ျဖစ္လုိ႔ပါဆုိၿပီး လာေျပာၾကရတယ္ေလ။ အဲဒီလုိမ်ဳိးဆုိေတာ့လည္း က်မတုိ႔က အိမ္႐ွင္ကို ဒုကၡမေရာက္ေစခ်င္ဘူးေပါ့။ အိမ္႐ွင္ ဒုကၡေရာက္မွာမို႔ ေျပာင္းေပး လုိက္ရတာမ်ဳိးေတြ ႐ွိတယ္။ ေနာက္တခါ လူနာေတြကို အတင္းကို ေဆး႐ုံေပၚ တင္လိုက္တာမ်ိဳး လုပ္တယ္။ သက္ဆုိင္ရာက ေခၚတင္ခိုင္းတယ္ ဘာညာဆုိၿပီး ဆြဲတင္သြားတာပဲ။ အဲဒီလုိမ်ဳိး ခဏ ခဏ ႀကံဳဖူးတယ္။

အခု အိမ္ကေတာ့ ငွားတာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ပိုင္ အိမ္ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ အိမ္႐ွင္ကိုလည္း ျပႆနာ ႐ွာလို႔မရေတာ့ လူနာေတြကို ၿခိမ္းေျခာက္တာေပါ့။ လူနာေတြကေတာ့ ၿခိမ္းေျခာက္ေပမယ့္လည္း ဒီမွာပဲ ေနမယ္ဆုိတာမ်ိဳးပဲ ေျပာေနတာေပါ့။

ေမး။ ။ အဲဒီလို လူနာေတြကို ေဆး႐ုံ တက္ခိုင္းတဲ့ အခါမွာ လူနာေတြအတြက္ေကာ ပိုၿပီး အဆင္ေျပလား။ ေဆး ရရွိမႈ အေျခအေနက အစေပါ့။

ေျဖ။ ။ အဲဒါေျပာစရာရွိတယ္။ စက္တင္ဘာေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္ေတာ့ က်မ မ႐ွိဘူး။ သံဃာေတြ ဖမ္းဟယ္ ဆီးဟယ္ လုပ္ၾကေရာ။ အဲဒီအခ်ိန္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြမွာ လူနာေတြ႐ွိေနတယ္။ အဲဒီက အမ်ဳိးသား တေယာက္ အမ်ဳိးသမီး တေယာက္ကို ေဆး႐ုံ တင္လုိက္တယ္။ ေဆး႐ုံေရာက္ေတာ့ တာဝန္မယူႏုိင္ ပါဘူး ဆုိၿပီးေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ ညတြင္းခ်င္း ကားစီစဥ္ၿပီး သူတုိ႔႐ြာကို ျပန္ပို႔လိုက္တယ္။ ရြာလည္း ျပန္ေရာက္ေရာ သိပ္မၾကာခင္ ေသဆုံးသြားၾကတယ္။ အဲဒီလိုမ်ဳိးေတြ ႐ွိခဲ့ဖူးတယ္။ လူနာေတြ အေနအထားက ျပန္လာလုိ႔လည္း မလြယ္ဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေလး က်န္းမာေရး အေျခအေနက ဆုိးေနေတာ့ ျပန္မလာ ႏုိင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ သူတုိ႔ဆီ ေရာက္သြားရင္ေတာ့ အဆင္ေျပသြားတယ္ဆိုတာ မႀကံဳဖူးဘူး။ အဆင္ေျပ သြားတာေတြ မ႐ွိဘူး။

ေမး။ ။ အဲဒီလုိ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို လူနာေတြက ေသေသခ်ာခ်ာ သိလား။

ေျဖ။ ။ သိတယ္။ လူနာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကေတာ့ အကုန္လုံး အပ္ကအစ ဝယ္ရတာေလ။ အားလုံး သူတုိ႔ဆီမွာ ဘာမွ အလကား ရတာမ႐ွိဘူး။ အဲဒီေတာ့ အခု လူနာေတြက သူတို႔ကို အကုန္လုံးက အဲဒီလိုမ်ဳိးႀကီး ကူညီေပးမယ္၊ ဘာလုပ္ေပးမယ္ ဆိုတဲ့ဟာမ်ဳိးကုိ လုံးဝ မယုံၾကည္ၾကဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆိုေတာ့ သူတုိ႔ကိုယ္တုိင္က ဒါမ်ဳိးေတြကို ႀကံဳခဲ့ၿပီးၿပီေလ။ လူနာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေဆး႐ုံက ဆင္းခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြခ်ည္းပဲ။ သူတုိ႔ကိုယ္တုိင္က ဒီလုိအေတြ႔အႀကံဳ မ်ဳိးေတြ ႐ွိတဲ့ အခါက်ေတာ့ သူတုိ႔ဘယ္လုိပဲ ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးမယ္ေျပာေျပာ သူတုိ႔မယုံၾကည္ၾကဘူး။ က်မ အေနနဲ႔ကလည္း သူတု႔ိကို ေျပာပါတယ္။ အဆင္ေျပမယ္ဆုိရင္ သြားေပါ့။ ဒါေပမယ့္ က်မကလည္း အဆင္မေျပမယ့္ ေနရာမ်ိဳးကို သိပ္ၿပီး မထိုးထည့္ ခ်င္ဘူး။ လူနာေတြ ဒုကၡေရာက္တာမ်ဳိး ေတြကိုေတာ့ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကလည္း ဘယ္သူမွ မသြားခ်င္ဘူး။ သူတုိ႔ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး သိေနၾကတယ္။

ေမး။ ။ လူနာေတြက အဲဒီလုိ အစိုးရရဲ႕ ေဆးရံုကို မသြားခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းက မယုံၾကည္တာ တခုပဲလား၊ တျခား အေၾကာင္းေတြ ဘာ႐ွိေသးလဲ။

ေျဖ။ ။ အဲဒါေတာ့ အေၾကာင္းစုံ ရွိတာေပါ့ေနာ္။ လူနာေတြက က်မတုိ႔ေတြထားတဲ့ ပံုစံကေတာ့ သီးသန္႔ႀကီး မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဟုိသပ္သပ္၊ ဒီသပ္သပ္ မဟုတ္ဘူးေပါ့ေနာ္။ အားလုံးက တစုတေဝးတည္း၊ အကုန္လုံးက တကယ့္ကုိ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမလုိ ေနၾကတာ။ အဲဒီလို ေနၾကတဲ့ အခါက်ေတာ့ သူတုိ႔က အဲဒီအေပၚမွာ ႏွစ္သက္တယ္နဲ႔ တူပါတယ္။ ခံစားရတယ္နဲ႔ တူပါတယ္။ က်မတို႔ ကိုယ္တုိင္ကိုက လူနာေတြနဲ႔ ေနတဲ့အခါမွာ တကယ့္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းနဲ႔ ေျပာစရာ႐ွိရင္ ေျပာတာပဲ။ ေျပာရမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ သူတုိ႔ မိသားစု ကိစၥကအစ၊ သူတို႔ ခံစားခ်က္ကအစ နားေထာင္ ေပးတယ္။ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ဝုိင္းေျဖ႐ွင္းေပးတယ္။ ကိုယ္လုပ္ေပးႏုိင္တာ ေလးေတြေပါ့ေနာ္။ သူတုိ႔ ကိုယ္တုိင္က ယုံလည္း ယုံၾကည္တယ္။ အဲဒါေတြလည္း ပါတာေပါ့။

ဒီမွာ ေတြ႔ရတာေတာ့ လူနာေတြရဲ႕အခက္အခဲေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား၊ စီးပြားေရး အေျခအေနေတြဘာေတြကအစ သူတုိ႔ ရင္ဖြင့္ၾကတယ္။ စီးပြားေရး မဆင္မေျပဘဲနဲ႔ လာတဲ့လူ မ်ားတယ္ေလ။ အဲဒီလိုမ်ဳိးေတြကို က်မတုိ႔ အကုန္ နားေထာင္ေပး ရတာကိုး။

ေမး။ ။ မျဖဴျဖဴသင္းတို႔ဆီမွာ လူနာက ဘယ္ႏွေယာက္ ႐ွိေနၿပီလဲ။

ေျဖ။ ။ အားလုံး ၁၀၀ ေက်ာ္တယ္။ ေနေရးထိုင္ေရးကေတာ့ သိပ္ အဆင္ေတာ့ မေျပဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္တာေတာ့ ျဖစ္ပါတယ္။

ေမး။ ။ အခုလိုမ်ဳိး လူနာေတြကို ရုတ္တရက္ လာေ႐ႊ႕ခုိင္းတဲ့ ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ မျဖဴျဖဴသင္း အေနနဲ႔ ဘယ္လုိ ထင္လဲ။ ဘာေၾကာင့္မို႔လို႔ အခုလို လာေရႊ႕ခိုင္းတယ္လို႔ ထင္လဲ။

ေျဖ။ ။ ဘာေၾကာင့္ အခုလို ရုတ္တရက္ လာေရႊ႕ခိုင္းတာလဲ ဆုိေတာ့ တုိက္ဆုိင္မႈတခုလုိ႔ပဲ ဆုိရမွာေပါ့။ က်မတုိ႔က ဒီလုိကိစၥမ်ဳိးေတြ မၾကာခဏ ႀကံဳေတြေနရတာပဲေလ။ ဒါေပမယ့္ အခုေနရာက်ေတာ့ တမ်ဳိးေပါ့ေနာ္။ အခု ကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ၁၇ ရက္ေန႔ကလာတယ္။ ၁၈ ရက္ေန႔မွာ သူတုိ႔စာထုတ္တယ္။ က်မ ျမင္တာကေတာ့ သက္ဆုိင္ရာ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြက သူတု႔ိလုပ္ပုိင္ခြင့္႐ွိတယ္၊ သူတု႔ိလုပ္ႏုိ္င္တယ္ဆိုၿပီး အာဏာကို အလြဲသုံးစား လုပ္တယ္လုိ႔ ျမင္တာေပါ့။

က်မရဲ႕ အျမင္ကေတာ့ ျပည္သူလူထုအေပၚမွာ ဘာပဲေျပာေျပာ ဖိအားေပးစရာ မလုိဘူးေပါ့ေနာ္။ အဓိကက သူတို႔မွာ ဒီေရာဂါ႐ွိေတာ့ ပိုၿပီးအားငယ္တာေပါ့။ အားငယ္ေနတဲ့ လူေတြကို ကူညီဖုိ႔လုိပါတယ္။ ပူးေပါင္း ေဆာင္႐ြက္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ က်မအေနနဲ႔ NGOs နဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အစိုးရပိုင္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ပူးေပါင္း ေဆာင္႐ြက္တဲ့ ေနရာမွာလည္း ေစတနာ မွန္ဖို႔လုိပါတယ္။ အခုဟာက က်မျမင္တာေတာ့ ေစတနာလုံးဝ မမွန္ဘူး။ ေနာက္တခုက က်ေတာ့ ဒီလူနာကုိ ကူညီရမယ္ ႏွစ္သိမ့္ရမယ္ အားေပးရမယ္ ဆိုတာထက္ သူတုိ႔က ၿခိမ္းေျခာက္မႈနဲ႔ သူတုိ႔က အာဏာ႐ွင္၊ ငါတုိ႔ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္လုိ႔ရတယ္ ဆိုတဲ့ ပုံစံမ်ဳိးေပါ့။ အဲဒါကေတာ့ အာဏာ႐ွင္ ဆန္ဆန္ လုပ္တယ္ဆုိတဲ့ သေဘာေတြ႔ရတယ္။

ေမး။ ။ အဲဒီေတာ့ ဒီကိစၥကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေကာ သိၿပီးပါၿပီလား။ သူက ဘယ္လို ထင္ျမင္ခ်က္ေတြ ေပးေသးလဲ။

ေျဖ။ ။ သိတယ္၊ အကုန္သိပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္လည္း က်မတုိ႔က တရားဥပေဒအရ ရင္ဆုိင္ဖုိ႔ အားလုံး စီစဥ္ ၿပီးသားပါ။

အန္တီကေတာ့ လူနာေတြ အတြက္ကို ေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ လူနာေတြအတြက္ အမ်ားႀကီး ေမွ်ာ္လင့္ထားတယ္။ အမ်ားႀကီး လုပ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ အစီအစဥ္ရွိတယ္။ လူနာေတြရဲ႕ ေနေရး ထုိင္ေရးကိစၥက အစ သူအမ်ားႀကီး ႀကိဳးစားေပးပါ့မယ္ ဆိုတာကို လူနာေတြကို ေျပာခဲ့တယ္ေလ။ ေဆးဝါးေတြ ရ႐ွိဖုိ႔ တတ္ႏုိင္ သေလာက္ သူ႔အေနနဲ႔ အစစ အရာရာ ႀကိဳးစားသြားမယ္လို႔လည္း ေျပာခဲ့တယ္။ အဲဒီလုိမ်ဳိး သူက ႀကိဳးစားမယ္ဆိုၿပီး အင္အား တက္ႂကြၿပီး ေျပာထားတဲ့ အခ်ိန္မွာမွ လူနာေတြကို ႏွင္ထုတ္လုိက္တယ္ ဆုိေတာ့ သူ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္တာေပါ့။

အန္တီ့ကိုေတြ႕ေတာ့ လူနာေတြအားလုံးကလည္း အရမ္းကို တက္ႂကြေနၾကတာ ေပါ့ေနာ္။ အကုန္လုံး ဝမ္းသာတာေပါ့။ အန္တီ့ကို သူတို႔က ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတယ္။ လူနာေတြ အေနနဲ႔ အမ်ားႀကီး ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။ အားလည္း ကိုးၾကတယ္။

ေမး။ ။ တကယ္လုိ႔ သူတို႔ဘက္က မေ႐ႊ႕မေနရ အတင္းအက်ပ္ ေ႐ႊ႕ခုိင္းရင္ မျဖဴျဖဴသင္းတုိ႔ဘက္က ဘာလုပ္လုိ႔ရမလဲ။

ေျဖ။ ။ က်မတို႔ဘက္က ဘာလုပ္မလဲဆုိေတာ့ အစစအရာရာ ျပင္ဆင္ထားတယ္ေလ။ ဥပေဒေၾကာင္း အရ ျပင္ဆင္ ထားတယ္။ အတင္းအက်ပ္ လုပ္လာမယ္ဆုိရင္ က်မ လူနာေတြကို လုံးဝ အထိအခုိက္ ခံမွာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔အေနနဲ႔ လူနာေတြ အေပၚမွာ အဓမၼလုပ္ရင္ က်မ လုံးဝ လက္မခံဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ သူတို႔ ဒီလို မတရားလုပ္ခဲ့တာေတြ တေလွ်ာက္လုံး က်မ ႀကံဳခဲ့ရၿပီးၿပီ။ ႀကံဳခဲ့တဲ့တေလွ်ာက္လုံး က်မတုိ႔ေတြက လူနာ႐ွင္ ဘက္ကေန မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ၿပီး လူနာေတြ ထိခုိက္မႈ မ႐ွိေအာင္ က်မတုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ အခု ဒီတေခါက္လည္း လူနာေတြကို တခုခုလုပ္မယ္ဆုိရင္ က်မလူနာေတြကို အထိအခုိက္ လုံးဝမခံပါဘူး။ သူတုိ႔ဘက္ကေန ရပ္တည္သြားမွာပါ။

လူနာေတြရဲ႕ သေဘာထားအတုိင္းပဲ ျဖစ္ရမွာပါ။ အခုကလည္း သူတို႔သေဘာာထား သိေနၿပီ။ သူတို႔ကလည္း ျပတ္ျပတ္ သားသားပဲ။ မေရႊ႕ႏုိင္ဘူးပဲ ေျပာေနၾကတယ္။ ။